Gözlerimden süzülen yaşların hikmeti bilinmez

Kalbime sordum aşkı için ölmeyene âşık denilmez

Gonca güle varılır ama hikmetini kimse bilmez

Gonca gül solmuşsa sahibi olan kalp hiç ölmez…

Kalbimde yüreğimde taşırım aşkımın her zerresini

Ölümlere güldüm ne çare öldürmedi verdi nefesimi

İlmik ilmik dokudum aşk ile gündüzümü gecemi

Güllere aşk diyen diller sarıp sarmaladı çevremi…

Hikmeti Hüda’dan bir hikmettir dilimden dökülen

Emri Hüda’dan bir emirdir kalbime aşk ile giren

Sonsuzluğa sundum aşkımı başladı feryadı figana

Gülleri, dilleri şahit tutarak vardım Rabb’in huzuruna…