Bağları bahçeleri donattım gülistana döndü

Toprak bile bir ahenge geldi Mecnun’a döndü

Dostlar dua ediyor sen hâlâ uyumaktasın

Leyla’ya mı döndün yârim bilmem ki ne yapmaktasın…

Gözlerim hep yollarda derdim dermansız kaldı

Mecnun gibi avareyim bu aşk bilmem ki hangi çölde kaldı

Gülistana dönen bağlar bahçeler ağlaşır durur

Muammaya dönen bu aşkım Rabb’e yalvarır durur…

Ötelerden gelen âşıklar aşkıma gıpta ile bakar

Bu aşk dillere destan olsa da bir tek beni yakar

Yıllar geçse de bu aşk kalbimde ilk günkü gibi yanar

Bağlarda bahçelerde gonca güller senin için açar…

Gülistan olan bağlarda bahçelerde bülbüller dile gelir

Aşkım için yanan kalbim küle dönerken tekrar cana gelir

Kalbimden dökülen nağmeler bir bedene bürünüp gelir

Bülbüllerin döktüğü gözyaşı gülistanı sular da gelir…